PAMPOM_Diary

 ผ่านมาแล้ว 2 เดือน กับการเริ่มต้นชีวิต ครู ที่จากห่างจากบ้านกว่า 100 กิโลเมตร  พักที่แฟรตบ้านพักครู ขับรถมอไซค์ไปทำงาน  เจอนักเรียนที่มีความแตกต่าง ยากที่จะปรับตัว  ในแต่ละวันสูญเสียพลังงานค่อนข้างมาก  กลับถึงห้องพักคือ สลบ ... ที่ผ่านมา สอนที่โรงเรียนใกล้บ้าน  กลับจากโรงเรียนคือนอน ไม่ได้พบปะเพื่อนๆ พูดคุยกับแค่ครอบครัว กินข้าวแล้วนอนหลับไป  แต่พอมาอยู่ที่ใหม่ เลยต้องปรับตัวค่อนข้างมากพอสมควร  การพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆพี่ๆ ก็เป็นความท้าทายอย่างหนึ่ง  เราเป็นคนไม่ค่อยพูด คุยกับใครไม่ค่อยเก่ง  ชอบอยู่เงียบๆ ทำอะไรเงียบๆ ไม่ค่อยชอบที่จะไปสร้างสัมพันธ์กับใคร  เลยเป็นการยากมากๆๆ ในการใช้ชีวิตที่นี้  แต่พี่ๆเพื่อนๆที่แฟรตบ้านพักครูทุกคนใจดี พูดเก่ง ดูแลกันดีมาก  ซึ่งก็ทำให้เราอยู่ด้วยแล้วสบายใจ  จะพยายามต่อไป.... สู้ ๆ นะตัวเธอ 

สวัสดีตัวเธอเก่งมากนะ เก่งมากจริงๆ ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา  เริ่มจากการที่ฉันผู้ที่สอบบรรจุครูผู้ช่วย 3 ครั้ง เขาก็เรียกไม่ถึงสักครั้ง จนมาครั้งที่ 4 ถือว่าเป็นอันดับที่ดีที่สุดที่เคยสอบมาเลยก็ว่าได้  เรียกว่าเป็นการพยายามครั้งสุดท้ายเลยก็ว่าได้ อ่านหนังสือหนักมาก และแอบร้องไห้หนักมากเหมือนกัน  วันที่ประกาศผลสอบภาค ก ข  ก็มาถึง ซึ่งก็ไม่ได้บอกใคร ว่า  ผ่าน  เพราะต้องสอบภาค ค ต่ออีก จึงจะรู้ว่าได้ลำดับที่เท่าไหร่  ภาค ค คือการสอบสอน และสอบสัมภาษณ์ ในห้องสอบมีทั้งหมด 10 คน ได้สอบเป็นคนที่ 10 คือรอๆๆๆ จากตื่นเต้นมากๆๆ จนไม่เหลืออะไรให้ตื่นเต้นกรรมการแล้ว  ซึ่งมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี ด้วยความตั้งใจทั้งหมดที่มี และวันประกาศผลก็มาถึง  วันนั้นจำได้ว่าดึกแล้ว กำลังจะนอน เพื่อนๆก็พากันโทรมา " ที่ 16 "  โหววววววววววว เกินคาดมากกกกกกกกก นี้สอบได้ที่ดีขนาดนี้ ดีใจจนนอนไม่หลับ 555555 ตื่นเช้ามารีบบอกแม่บอกยาย ว่าทำได้เเล้วนะ  จากวันนั้น ก็รอประมาณ 4 เดือน ถูกเรียกใน รอบ 2  จะว่าโชคดีก็โชคดี จะว่าโชคร้ายก็โชคร้าย  โชคดีคือ ได้ถูกเรียกในรอบ 2  โชคร้ายคือ ถูกเรียกเป็นคนสุดท้าย ไม่มีสิทธิ์เลือกโรง

 เนื่องจาก แต่ก่อนจะมีแอพพิเคชั่น หนึ่ง ที่ชอบเข้าไปเขียน ไดอารี่สั้นๆ ของตัวเอง อยู่บ่อยๆๆ  แต่เหมือนมันมีปัญหา และอาจจะต้องปิดตัวลง เราก็กลัวว่า ไดอารี่ที่เราเขียนไว้มันจะหายไปตลอด... ก็คิดไว้หลายวิธี ว่าจะทำไงดี ??? จะจดใส่สมุดทั้งหมดเลยดีมั้ย  // ลายมือห่วยแตก ไม่เอาดีกว่า  ทำไงๆๆ เลยคิดได้ว่า สมัยเรียนมหาลัย อ.เคยบังคับเขียนบล็อคนี้หว่าาาาาา  เขียนทุกอาทิตย์ เขียนดีด้วยนะ 55555 แต่ได้เกรด B เฉยเลย  อ.ทำไมทำงี้ อุตส่าห์ตั้งใจเขียนนนนนนน เลยคิดว่าจะย้าย ไดอารี่จากแอพนั้น มาไว้ในนี้แทน ละกัน   

นี้ก็ผ่านมาเกือบจะสองเดือนละ  กับการเป็น ครูฝึกสอน  ตอนเรียนคิดว่ามันจะไม่ยากขนาดนี้  แค่เนื้อหามันก็ยากพออยู่แล้ว พอเจอนักเรียนยากยิ่งกว่า  คือเป็นความรู้สึกว่า สอนคนมันไม่ง่ายจริงๆ ยากมากกับการควบคุมนักเรียนให้เขาเรียน  เป็นแค่ครูฝึกสอนยิ่งแทบจะเรียกเราพี่  ว่าให้ บ่นให้ ก็กลัวเขาจะเกลียดเอา  แล้วจะไม่ตั้งใจเรียนเอา  แต่พอลองนึกย้อนไปตอนที่เป็นนักเรียน เราทำไมชอบที่จะไม่อยากเรียนอยากเล่นอย่างเดียว  วันหยุดหรือวันที่ครูไม่อยู่ ทำไมต้องดีใจมากมายขนาดนั้น  แต่ครูนี้สิ กับกลัวว่านักเรียนจะเรียนไม่ทัน ทำข้อสอบไม่ได้  กลายเป็นว่าครูแคร์นักเรียนมาก จากนักเรียนมาเป็นครู  มันทำให้ได้ความรู้สึกสองแบบที่แตกต่าง  นักเรียนจะรู้ว่าครูรักครูแคร์  ก็ต่อเมื่อมาเป็นเองนี้ล่ะ